شگردهای روایت در شعرهای روایی مهدی اخوان ثالث

از مهمّ ترین ویژگی های شعر مهدی اخوان ثالث (1307-1369) روایی بودن آنهاست؛ امّا آنچه به شعرهای روایی او برجستگی ویژه ای می بخشد و آن را از آثار شاعران معاصرش متمایز می سازد، شیوه ها و شگردهای او در روایت است. وی در شعر از عنصر روایت به گونه ای خاصّ استفاده کرده است که با وجود نقش برجستة بسیاری از شگرد (=تکنیک) ها، ساختار روایی شعر هرگز لطمه ای به جوهر شعر نمی زند. به عبارت دیگر، در آثار او بیش از آنکه شعر در خدمت روایت داستانی قرار گرفته باشد، عناصر داستانی و روایی به خدمت شعر درآمده اند. این مقاله به بررسی و تحلیل شگردهای روایت شامل: شخصیّت پردازی، گفت وگو، توصیف، فضاسازی، شیوة آغاز روایت ها، شیوه های بیان نمایشی، نقطة اوج و فرود، مرحلة گذار در منظومه های روایی اخوان ثالث می پردازد و کارکرد ویژة هر یک را در شعر او نشان می دهد.